گزارش توجیهی

تغییر نام شهر «سیف آباد» به «مهردشت»

اشاره: سیف آباد (ششمین شهر ساوجبلاغ) در 12 دی 1386 از روستا به شهر ارتقا یافت. گزارش ذیل به درخواست آقای مجتبی عسگری شهردار سیف آباد جهت ارایه به وزارت کشور تنظیم شده است. حسین عسگری در این گزارش درصدد بیان دلایل توجیهی لزوم تغییر نام شهر «سیف آباد» به «مهردشت» است.

مقدمه: ضرورت شناسایی و نام گذاری مکان ها، یک امر کاملا" بدیهی است و بشر از دیرباز برای شناسایی مکان ها، اقدام به نامگذاری آنها کرده است و همین نام ها هستند که به یک مکان هویت و شخصیت می دهند. بدون شک یک نام زیبا و با مسما، آینه تمام نمای شناخت اوضاع فرهنگی، تاریخی، جغرافیایی و اجتماعی یک شهر می تواند باشد. قوانین حقوقی نام گذاری شهر در نظام جمهوری اسلامی ایران نیز به صراحت اعلام می کند که یک اسم باید بیانگر هویت، جغرافیا و فرهنگ اسلامی و ایرانی باشد. سیف آباد از توابع شهرستان ساوجبلاغ به دلیل افزایش جمعیت و وسعت در سال 1386 به شهر تبدیل شد. آنچه که با روند رو به رشد سیف آباد، دغدغه جمع کثیری از نخبگان و عموم شهروندان شده، مسأله تغییر نام آن است که پس از نظرسنجی علمی از اهالی، مطالعات دامنه دار و مشورت با اهل علم، در نهایت نام «مهردشت» در دومین جلسه کمیسیون نامگذاری استان تهران مورخ 28/8/88 به تصویب اعضای کمیسیون رسید. گزارش ذیل درصدد ارایه دلایل توجیهی لزوم تغییر نام شهر «سیف آباد» به «مهردشت» است.

الف) مباحث سلبی (چرا سیف آباد نامی گویا و مناسب نیست؟)

1) وجه تسمیه: نام سیف آباد فاقد پیشینه تاریخی است. براساس اسناد موجود در اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان ساوجبلاغ، اراضی سیف آباد در سال 1311 خورشیدی فاقد این نام بوده و پس از خریداری این املاک به وسیله خانم «سکینه سیف» از فردی به نام میرزا محمدعلی خان به جهت نام خانوادگی مالک به سیف آباد معروف شده است.

2) پیشینه تاریخی: با توجه به توضیحات فوق، سیف آباد از اوایل سال 1300 خورشیدی با مهاجرت اهالی روستاهای اطراف، با هدف گسترش کشاورزی شکل گرفته و در واقع فاقد پیشینه تاریخی اعم از آثار و رویدادهای تاریخی می باشد.

3) عدم استفاده در نام خانوادگی چهره های علمی: تاکنون هیچ کدام از چهره های علمی متقدم و متأخر این شهر از پسوند سیف آبادی و مشتقات آن در نام خود استفاده نکرده اند.

4) عدم برخورداری شهر از نام یکسان: در ساوجبلاغ و شهرستان های همجوار، این شهر به سه نام «سیف آباد بزرگ»، «سیف آباد خالصه» و «پل کردان» معروف است و این تنوع نام ها در روند شناخت فراگیر این شهر اثر منفی گذارده است. این در حالی است که نام پل کردان اغلب با نام «روستای کردان» از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ مخلوط می گردد.

5) عدم بازتاب ویژگی های شهری: پسوند «آباد» در نام این شهر، مانع از بازتاب ویژگی های شهری در اذهان هموطنان گرامی می شود و بیان کننده ویژگی های اقلیمی، فرهنگی و جغرافیایی این شهر نیست.

6) خواست و اراده فراگیر اهالی: اقدامات ذیل این نتیجه را دربر داشت که اکثریت غالب اهالی و اقشار مختلف شهر همانند معتمدان محلی، روحانیت، خانواده معظم شهدا و ایثارگران، بسیجیان، جوانان، فرهنگیان، دانش آموزن، دانشجویان، بانوان، کشاورزان و ... موافقت خود را با تغییر نام شهر اعلام کردند و در این میان نام «مهردشت» بیشترین اقبال را به خود اختصاص داد.

این اقدامات مطالعاتی و اجرایی عبارتند از:

- چاپ و توزیع فراخوان عمومی جهت جمع آوری اسامی پیشنهادی شهروندان در شمارگان 4000 نسخه؛

- درج آگهی در نشریات محلی غرب استان تهران به شمارگان 15000 نسخه؛

- دریافت 6000 پیامک از شهروندان؛

- برگزاری 4 جلسه کارشناسی و تخصصی با صاحب نظران و پژوهشگران جهت تصمیم گیری علمی درباره تغییر نام.

ب) مباحث ایجابی (چرا مهردشت نامی گویا و مناسب است؟)

1) وجه تسمیه: مهردشت در اصطلاح به معنای «زمین پهناور و هموار مملو از دوستی، مهربانی و روشنایی» است. این نام از دو واژه «مهر» و «دشت» تشکیل شده که با ویژگی های دینی، فرهنگی، جغرافیایی، اقلیمی و اقتصادی شهر بسیار متناسب است.

مهر: از واژگان کهن و اصیل زبان و ادبیات فارسی است که بیش از دویست واژه ترکیبی از آن در زبان فارسی قابل شناسایی است. معانی عمیق و معنوی این واژه، تناسب بسیار نزدیکی با مفاهیم عرفانی دین شریف اسلام و مذهب تشیع دارد.

معانی واژه مهر به شرح زیر است:

- پیوند دوستی؛

- پیوستگی و پیمان دوستی میان آفریدگار (= خداوند) و آفریدگان (= مخلوقات)؛

- روشنایی و فروغ؛

- نام فرشته روشنایی و پاسدار راستی و پیمان؛

- خورشید؛

- دوستی و مهربانی.

یادآوری می شود واژه «مهر» با شعار «مهرورزی» آقای دکتر محمود احمدی نژاد رییس جمهوری اسلامی ایران نیز تناسب دارد.

 دشت: از واژگان کهن زبان و ادبیات فارسی است که در اشعار حکیم ابوالقاسم فردوسی (شاعر شیعی مذهی ایرانی) نیز به کار رفته است. معانی این واژه عبارتند از:

- زمین پهناور و هموار؛

- زمینی که خاک آن از ته نشین شدن رودها پدید آمده باشد (تناسب آن با عبور رودخانه کردان از نزدیکی این شهر )؛

- زمین کشاورزی (تناسب آن با رونق کشاورزی در حومه شهر).

1) موقعیت جغرافیایی و اقلیمی: آنچه در نگاه اول به هر شهری به چشم می آید، چشم انداز طبیعی و اقلیمی آن است. این شهر با استقرار در دشت از آب و هوایی معتدل و زمینی حاصل خیز سود می برد و همیشه از موهبت الاهی باران برخوردار بوده و همین باعث شده که شاهد دشت سرسبز و درختان و باغ های انبوه و زیبا در شهر و اطراف آن باشیم. بی تردید نام مهردشت بسیار منطبق است با ویژگی های جغرافیایی، اقلیمی و اقتصادی این شهر.

3) برخورداری شهر از نام یکسان و واحد: به جای استفاده از سه نام متفاوت «سیف آباد بزرگ»، «سیف آباد خالصه» و «پل کردان»، نام یکسان «مهردشت» جایگزین این تکثر زیان بخش خواهد شد.

4) بازتاب ویژگی ها و هویت شهری: این نام باعث یکپارچگی همه مناطق شهر می شود و در نتیجه هویت واحدی را برای شهروندان به ارمغان خواهد آورد.